MZ Mokro je najsjevernija MZ opštine Pale, udaljena je 13km od Pala, a na 18-om km magistralnog puta Sarajevo-Beograd, iz pravca Sarajeva. Mokro je smješteno između Starog grada sa zapada, Sokoca sa sjevera i istoka. Sa zapada je odvojena Kobiljom glavom (1162m), Bunića brdom (1267m), Bolujakom (1158m), Zmijinom glavom(1341m), sa sjevera Košutom planinom (1022m), Brhovima (1212m), sa istoka Oštrom glavom (1238m), Belikim vrhom (1328m)Crvenim stijenama (1423m), Gavrankom (1503m), Crnom stijenom (1627m), Đevom (1542m), šipovicom (1258m), a sa juga dolinom potoka Šipovice, Paklenikom (1030m).
Razlika u nadmorskoj visini između najniže i najviše tačke je 767 m. Najniđa tačka je kod biserne kule, dolina rijeke M.Miljacke i iznosi 860m, a najviša tačka je Crna stijena sa 1627m.
Naziv – Mokro
Brojni izvori i vrela raspoređeni su na kontaktu između krečnjačke propusne i verfenske vododržne mase, Ali to nije jedini razlog za dobijanje imena Mokro. Kotlina izduženog oblika M.Miljacke okružena je visokim planinama, gdje se javljaju inverzne, obrnute temperature, česta magla tokom svih godišnjih doba, povećane padavine a time i relativna vlažnost vazduha, su vjerovatno uticali na samo ime ovog mjesta.
View Larger Map
Sa druge strane stanovnici koji su se ovdje naseljavali, dolazili su uglavnom iz Mokrog kod Glavatičeva, kao i Mokrog u Drobnjacima, pa sa sobom i prenosili topinom starog kraja.
Zanimljivo je, da je sjedište zajednice: geografsko, administrativno, i saobraćajno, selo Pustopolje. Međutim, naziv zajednice nije Pustopolje, već Mokro. Mokro je selo koje se nalazi nešto sjevernije, a ono pritom nije ni najveće selo u ovoj zajednici. Odgovor za ovu zamjenu imena treba tražitiu dalekoj prošlosti, kada je Mokro bilo poznato i značajno mijesto na putu preko Romanije i pored te iste planine, dok je Pustopolje novije i manje poznato naselje.
Vegetacija
Niži dijelovi ovog kraja pokriveni su listopadnom šumom: hrastom, grabom, brezom, vrbom, johom, sa naizmjeničnim gajevima odvojenim pašnjacima i livadama. Sa promjenom nadmorske visine mijenja se i prirodna sredina, nastaje pojas crnogorične šume, a dijelom i pošnjaci i sjenokosi. Okomite litice Romanije su bez vegetacionog pokrivača. Bez obzira na to, one ne daju utisak surovosti i divljine, već se skladno uklapaju u svoju podgorinu, koja je sva pokrivena zelenim dekorom.
U tim liticama javljaju se ledenjače. To su jame u kojima se nagomilava snijeg u toku zime. U prošlosti, prije pojave frižidera, tim ledom se trgovalo, i to je bio dopunski izvor prihoda jednog dijela stanovništva. Ljudi koji se eksploatisali ovaj led takozvani Ledari, su silazili u jame, oblikovali kocke od leda i uz pomoć konopca ih izvlačili na površinu, te ih na konjima otpremali za Sarajevo i druga mjesta gdje su se sakupljali ljudi (svečanosti, derneci, teferiči), gdje se ledom hladila boza, pivo i sokovi.
Najnoviji komentari